Typ zijn naam in op deze website en een adembenemend aantal muziekstukken openbaart zich: Bert Paige. Veel van die stukken zijn oorspronkelijke composities, maar nog meer (bekende) melodieën voorzag hij met vakmanschap van een instrumentatie en een eigen karakter.

Bert_Paige_portret_1975
Bert Paige werd op 15 oktober 1920 als Albert Lepage geboren in het Belgische Gent. Aan het plaatselijke conservatorium studeerde hij trompet, harmonieleer, contrapunt en orkestratie. Hij speelde in het orkest van Robert De Kers en kwam via hem in de jazzwereld terecht. Na de Tweede Wereldoorlog speelde hij voor Canadezen in Nederland. Van 1950-1957 speelde hij in mediastad Hilversum bij The Ramblers.

Paige ging steeds meer componeren en arrangeren, en werkte mee aan veel grammofoonplaatopnamen en radio- en tv-producties. Zo was hij in de jaren zestig en zeventig onder meer verantwoordelijk voor het muzikale aandeel in VARA's Showboat en Met de muziek mee. Als dirigent van het AVRO-TV-orkest had hij onder meer de muzikale leiding van de Corry Brokken-shows, Willeke zingt de Grote Zes, Music Hall, Negentien toen en Sterallures.

In 1959 won het door Bert Paige gearrangeerde en door Teddy Scholten gezongen lied 'n Beetje het Eurovisiesongfestival. In totaal arrangeerde hij elf songfestivalliedjes, waaronder het eveneens winnende De troubadour (1969, Lenny Kuhr). Van 1958 tot 1960 was hij in dienst van platenmaatschappij Dureco, in 1961 werd hij orkestleider-arrangeur bij Phonogram. Als arrangeur werkte hij mee aan de plaatopnamen van een groot aantal Nederlandse artiesten: naast Corry Brokken waren dat o.a. Wim Sonneveld, Saskia en Serge, Boudewijn de Groot, Liesbeth List, Rob de Nijs, Frans Halsema en Willem Nijholt.

Zijn veelzijdigheid blijkt als men een blik werpt op het Bert Paige-materiaal in de omroepmuziekcollectie. Naast de ‘officiële uitgaven’ van populaire liedjes waaraan zijn naam verbonden is bevinden zich daarin meer dan 7500 arrangementen, waarvan het grootste deel voor het Metropole Orkest. Ook arrangeerde hij bijvoorbeeld voor het Strijkensemble van (organist) Cor Steijn, dat bestond uit acht strijkers, piano/gitaar, bas en slagwerk, voor het vergelijkbare ensemble van Dick Willebrandts (beiden leidden in de jaren ’50-’60 ook heel anders samengestelde ensembles), voor blaasorkest, voor het Promenade Orkest en veel andere orkesten en ensembles.

Daarnaast schreef Paige muziek bij hoorspelen: o.a. In de gekroonde karnton en De zwarte diamant (beide ca. 1960). Composities in zeer uiteenlopende genres kregen van hem een nieuwe jas aangemeten: van opera, operette en musical tot populaire liedjes op teksten van o.a. Ernst van Altena, Willy van Hemert, Stan Haag en Gerrit den Braber.

Dirigent Gerard Strootman herinnerde zich een uitspraak van Paige over diens werkwijze gedaan bij zijn bezoek aan diens huis aan de Neuweg in Hilversum: "Ik bekijk de muziek, zit aan mijn tafelke en schrijf het arrangement, zonder hulp van een instrument. Als ik de partituur klaar heb schrijft mijn vrouw, met potlood, alle partijen uit voor de instrumenten"!

Op 9 oktober 1987 overleed Bert Paige in verpleeghuis Hoog-Laren.

Overlijdensbericht_Bert_Paige

Beluister de muzikale portretserie die radiomaker Co Snel presenteert.
Kijk op Youtube voor de speellijsten.

Klik voor de speellijst

Reacties op dit bericht

William

Bert Paige leeftijd krantenartikel

Naar gelang men er belang bij heeft: Bert Paige werd 98 jaar, i.t.t. krantenartikel waarin 66 jaar wordt vermeld.

Dit voor muziekvorsers die blind zouden afgaan op het krantenartikel. Het geboortejaar staat in het begin van dit Muziekschattenartikel.

Voeg uw reactie toe